«Όταν ένας τύπος είναι κοντός είναι κατά 99,9% κομπλεξικός» μου έλεγε η γιαγιά, στην εφηβική ηλικία. Και είχε τόσο δίκιο. Πόσο μάλλον όταν νομίζει ότι είναι ξερόλας, έχει μάθει να σηκώνει το χέρι όπως οι δασκάλες μας στο δημοτικό διότι θεωρεί ότι έτσι μπορεί να επιβληθεί, έρχεται από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα για να το παίξει κάποιος, ενώ όλοι ξέρουν την ασχετοσύνη του στην αγαπημένη μου πόλη και στο τέλος τον τρώει η μαρμάγκα.
Τέτοιοι τύποι λοιπόν υπάρχουν πολλοί. Τόσο σε ραδιόφωνα της Αθήνας-που μοιραία τον τελευταίο μήνα έχουν να αντιμετωπίσουν και την πτώση της ακροαματικότητας στα σταθμισμένα νούμερα που και καλά διοικούν- αλλά και της περιφέρειας.
Το κριτήριο πλέον δεν είναι αν το τραγούδι είναι καλό. Αν ο κόσμος το αγαπάει. Αν είναι στη θέση 15 των ελληνικών Charts. Το κριτήριο είναι μικροαστικό, ημιμαθές, κουτοπόνηρο με λιπάκι στη γαρνιτούρα. Και υπόσχομαι ότι σε λίγο καιρό θα τους διαβάσετε όλους με τα ονόματά τους και την διαδρομή τους. Για να δείτε τελικά γιατί οι περισσότεροι δημιουργοί και τραγουδιστές έχουν τεράστια προβλήματα με δαύτους.
Τι γίνεται όμως όταν ένας τραγουδιστής καταφέρνει να φτάσει τόσο ψηλά, ν΄αφήσει πίσω του μεγάλες φίρμες-νέες και παλιές- να παίρνει παραμάζωμα όλη αυτή την κλίκα γύρω από τα ραδιόφωνα και να τον στηρίζει ο κόσμος;
Τότε κύριοι η πιάτσα χαλάει. Τότε βγαίνουν από τα λαγούμια τους οι κομπλεξικοί και προσπαθούν να σταματήσουν την προσπάθεια ενός ανθρώπου που τα κατάφερε αξιοκρατικά. Με σωστές επιλογές και επενδύσεις που του βγαίνουν.
Η προσπάθεια του Γιώργου Δασκαλάκη είναι ένα από τα παραδείγματα που οι νέοι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν καθημερινά. Κάποιοι δεν ήθελαν να «γίνει». Όμως ο τραγουδιστής κατάφερε μέσα σε δυο χρόνια όσα προσπαθούσε στα προηγούμενα 20. Με σωστές κινήσεις τακτικής και επιλογές κορυφαίων συνεργατών στο είδος τους… έκανε την διαφορά.
Και πλέον σήμερα η πιάτσα τον συζητάει πολύ, τα ραδιόφωνα τον παίζουν πολύ-εξαιρουμένων κάποιων κομπλεξικών που δεν έχουν τη δύναμη να πουν «Δεν μου αρέσει το άσμα» αλλά προτείνουν εμπορικές λύσεις για να ακούσουν το κομμάτι στις έρευνές τους, οδηγώντας ουσιαστικά τον καλλιτέχνη σε έναν οικονομικό εκβιασμό- οι επιχειρηματίες τον εμπιστεύονται. Όπως για παράδειγμα ο Γιγουρτάκης στο Romeo.
Για δεύτερη συνεχόμενη φορά με διαφορά μερικών μηνών ο λαϊκός τραγουδιστής κατάφερε να αποδείξει πως έχει το πακέτο για να ανταγωνιστεί και να «πετάξει» εκτός των πρώτων θέσεων των επίσημων ραδιοφωνικών μετρήσεων πολλά μεγάλα ονόματα. Έτσι ο Γιώργος Δασκαλάκης μετά την τεράστια επιτυχία του «Τι τραβάω εγώ με σένα» επανήλθε μουσικά με την δυναμική μπαλάντα «Είμαι εσύ» που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των Chart σε Ελλάδα και Κύπρο.
Σε πείσμα και κοντά σε όλους… Έχει πλάκα να είσαι στην κόντρα τελικά… Αποκτά αξία η ζωή σου…
nassos blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου